Donderdag 23 juni weer bijna thuis.
Blijf op de hoogte en volg Maria en Marij
23 Juni 2016 | Nederland, Nijmegen
Vanochtend toen we wakker werden hadden we nog geen idee waar we deze avond zouden overnachten, maar een half uurtje later was deze onzekerheid alweer verleden tijd; het leek ons gisteravond leuk om de nacht in Huissen door te brengen bij een vriendin dus haar in de nachtelijke uurtjes nog een mailtje gestuurd, vanochtend lazen we dat het niet uit kwam, wat ze heel jammer vond en wij natuurlijk ook. Op dat moment belde Sam, zomaar om even te horen hoe het met ons ging, wat de plannen nog waren. Maria hoorde ons gesprek en riep spontaan, mogen we vannacht bij jou slapen? O ja leuk prima was zijn reactie. Oké dan zie je ons verschijnen tussen zes en zeven. Gezellig en heel speciaal om bij hem en Elske te mogen vertoeven.
We hadden goed geslapen, maar helaas was de hoofdpijn bij ons Marij nog niet helemaal weg en uit ervaring weet ze dat dit een dikke migraine kan worden, dus uit voorzorg maar een migrainepil genomen, rustig ontbijten en hopen dat het zakt in de loop van de ochtend. De kinderen van het gezin werden door hun vader naar school gebracht een dorp verderop. Marieke, de vrouw des huizes was de bessen aan het rengen, jeetje wat een hels karwei als je zoveel fruit en groente in je tuin hebt, om deze te verwerken. Gisteravond waren ze nadat hun zoontjes in bed lagen hier de hele avond nog druk mee geweest, de potten jam en sap stonden op het aanrecht. Leuk om te zien met hoeveel plezier zij hiermee bezig waren.
Na een lekker ontbijt en een gezellig gesprek namen we afscheid van het echtpaar in Loil.
Onze plannen voor vandaag stonden nog niet helemaal vast, we wilde dit een beetje af laten hangen aan hoe het weer en de hoofdpijn zich ontwikkelde of hopelijk niet ontwikkelde.
We besloten naar Doesburg te gaan een km of acht verderop.
Toen we rond half tien vertrokken was het al erg warm. In Doesburg zijn we bij de VVV een stadswandeling gaan halen, we hebben de fietsen bij de plaatselijke fietsenzaak gestald en zijn het mooie Doesburg gaan verkennen, voor een rondleiding door het mosterdmuseum vonden we het te warm, misschien een andere keer.
Bij het oudste cafe van Nederland De Waag, hebben we een pauze gehouden. Gelukkig was de hoofdpijn gezakt en het weer leek stabiel. De plannen die we gisteren hadden gesmeed om in Velp aan te gaan bij een woonplek waar Johan ook bemoeienis mee had, werden weer uit de kast gehaald, de fietsen opgehaald, in de tom-tom Velp ingevoerd en daar gaan we weer. Nog iedere keer, zelfs na 3 weken, zeggen we tegen elkaar hoe fijn het is om weer op de fiets te zitten.
Onderweg komen we door mooie dorpen, natuur en we zien veel water, in het gebied rond de IJssel.
We proberen contact op te nemen met Jan-Willem en Christina van de zorgonderneming Phoenixx, maar ik blijk niet het goede nummer in mijn telefoon te hebben gezet, dan maar op goed geluk naar ze toe gefietst. Daar aangekomen zijn ze geen van beiden aanwezig maar de mensen die er waren verzekerde ons dat ze niet lang weg zouden blijven. Bij dit project wonen jong volwassene die het niet redden om zelfstandig te leven, ze wonen en sommige werken ook op deze lokatie, een van de bewoners vertelt dat hij dagelijks voor het eten zorgt. Er worden meubels gemaakt van hout, kachelhout gezaagd en gekloofd, hiervoor hebben ze een mooie machine. Ook hier weer een mooie bijzondere plek.
Na een half uur komt Jan-Willem de plaats op gereden, hij is erg verrast door ons bezoek, zo ook Christina die even later aankomt. Het was fijn om elkaar te ontmoeten en spreken af om contact te houden.
Via Arnhem fietsen we richting Nijmegen en omdat we nu dichtbij en zelfs door Elst komen bellen we Juul of ze aan het werk is bij de ODD. Dit is ze, en we mogen even aankomen. Het is erg warm 32 graden, we hebben last van de warmte, Maria zegt blij te zijn dat het zo niet vaak is geweest want ze wordt er niet goed van. Drie minuten later toen ik bij het kantoor aankwam waar Juul werkt en ik achterom kijk zie ik geen Maria meer, wat is dat nou. Ik terug op de fiets en na een heel stuk terug gefietst te hebben, zie ik ze staan praten met een man. Gelukkig was ze niet bezweken door de hitte hè hè
Ik weer gerust gesteld. Bleek dat de meneer een bekende was. De echtgenoot van een achternicht van ons.
Het is fijn om Juul weer even in mijn armen te sluiten na ruim drie weken en een kijkje te nemen op haar stage plek
Via Elst fietsen we naar Nijmegen over de nieuwe brug, een schitterend uitzicht op de stad heb je vanaf hier. Rond half zeven zijn we in het centrum en worden we met open armen ontvangen door Sam en Elske.
We nemen een frisse douche en gaan met z'n vieren een hapje eten in de stad.
Nu we hier bij Sam en Elske zijn, voelt het al als een klein beetje thuis komen. Morgen de laatste korte etappe naar Schaijk, en voor Marij zaterdag de allerlaatste kilometers van deze bijzondere tocht naar Milsbeek.
We hadden goed geslapen, maar helaas was de hoofdpijn bij ons Marij nog niet helemaal weg en uit ervaring weet ze dat dit een dikke migraine kan worden, dus uit voorzorg maar een migrainepil genomen, rustig ontbijten en hopen dat het zakt in de loop van de ochtend. De kinderen van het gezin werden door hun vader naar school gebracht een dorp verderop. Marieke, de vrouw des huizes was de bessen aan het rengen, jeetje wat een hels karwei als je zoveel fruit en groente in je tuin hebt, om deze te verwerken. Gisteravond waren ze nadat hun zoontjes in bed lagen hier de hele avond nog druk mee geweest, de potten jam en sap stonden op het aanrecht. Leuk om te zien met hoeveel plezier zij hiermee bezig waren.
Na een lekker ontbijt en een gezellig gesprek namen we afscheid van het echtpaar in Loil.
Onze plannen voor vandaag stonden nog niet helemaal vast, we wilde dit een beetje af laten hangen aan hoe het weer en de hoofdpijn zich ontwikkelde of hopelijk niet ontwikkelde.
We besloten naar Doesburg te gaan een km of acht verderop.
Toen we rond half tien vertrokken was het al erg warm. In Doesburg zijn we bij de VVV een stadswandeling gaan halen, we hebben de fietsen bij de plaatselijke fietsenzaak gestald en zijn het mooie Doesburg gaan verkennen, voor een rondleiding door het mosterdmuseum vonden we het te warm, misschien een andere keer.
Bij het oudste cafe van Nederland De Waag, hebben we een pauze gehouden. Gelukkig was de hoofdpijn gezakt en het weer leek stabiel. De plannen die we gisteren hadden gesmeed om in Velp aan te gaan bij een woonplek waar Johan ook bemoeienis mee had, werden weer uit de kast gehaald, de fietsen opgehaald, in de tom-tom Velp ingevoerd en daar gaan we weer. Nog iedere keer, zelfs na 3 weken, zeggen we tegen elkaar hoe fijn het is om weer op de fiets te zitten.
Onderweg komen we door mooie dorpen, natuur en we zien veel water, in het gebied rond de IJssel.
We proberen contact op te nemen met Jan-Willem en Christina van de zorgonderneming Phoenixx, maar ik blijk niet het goede nummer in mijn telefoon te hebben gezet, dan maar op goed geluk naar ze toe gefietst. Daar aangekomen zijn ze geen van beiden aanwezig maar de mensen die er waren verzekerde ons dat ze niet lang weg zouden blijven. Bij dit project wonen jong volwassene die het niet redden om zelfstandig te leven, ze wonen en sommige werken ook op deze lokatie, een van de bewoners vertelt dat hij dagelijks voor het eten zorgt. Er worden meubels gemaakt van hout, kachelhout gezaagd en gekloofd, hiervoor hebben ze een mooie machine. Ook hier weer een mooie bijzondere plek.
Na een half uur komt Jan-Willem de plaats op gereden, hij is erg verrast door ons bezoek, zo ook Christina die even later aankomt. Het was fijn om elkaar te ontmoeten en spreken af om contact te houden.
Via Arnhem fietsen we richting Nijmegen en omdat we nu dichtbij en zelfs door Elst komen bellen we Juul of ze aan het werk is bij de ODD. Dit is ze, en we mogen even aankomen. Het is erg warm 32 graden, we hebben last van de warmte, Maria zegt blij te zijn dat het zo niet vaak is geweest want ze wordt er niet goed van. Drie minuten later toen ik bij het kantoor aankwam waar Juul werkt en ik achterom kijk zie ik geen Maria meer, wat is dat nou. Ik terug op de fiets en na een heel stuk terug gefietst te hebben, zie ik ze staan praten met een man. Gelukkig was ze niet bezweken door de hitte hè hè
Ik weer gerust gesteld. Bleek dat de meneer een bekende was. De echtgenoot van een achternicht van ons.
Het is fijn om Juul weer even in mijn armen te sluiten na ruim drie weken en een kijkje te nemen op haar stage plek
Via Elst fietsen we naar Nijmegen over de nieuwe brug, een schitterend uitzicht op de stad heb je vanaf hier. Rond half zeven zijn we in het centrum en worden we met open armen ontvangen door Sam en Elske.
We nemen een frisse douche en gaan met z'n vieren een hapje eten in de stad.
Nu we hier bij Sam en Elske zijn, voelt het al als een klein beetje thuis komen. Morgen de laatste korte etappe naar Schaijk, en voor Marij zaterdag de allerlaatste kilometers van deze bijzondere tocht naar Milsbeek.
-
24 Juni 2016 - 01:33
Tilly:
Ha Marij en Maria,
Ook vanuit Ibiza genoten van jullie reisverslag. Zijn we volgens mij tegelijk (zaterdag) thuis. Marij zie je snel en Maria veel plezier op de volgende reis -
24 Juni 2016 - 01:36
Tilly:
Veel liefs, Clotilde en Tilly -
24 Juni 2016 - 07:25
Fransien:
Fijne dag -
24 Juni 2016 - 10:51
Lia:
Wat heb ik genoten van jullie avonturen. Bedankt voor de mooie verhalen. Tot volgende week
Lia -
24 Juni 2016 - 11:47
Diny:
Hoi Ma-Ma, de -voor- laatste etappe....de finish is in zicht. Ik heb alle verhalen van jullie nog eens doorgelezen, ze zijn stuk voor stuk een klasse apart. Geniet nog van de tocht van vandaag naar Schaijk en Marij morgen naar Milsbeek. Dank je dat ik "mee mocht fietsen" ik vond het erg mooi. Maria tot ooit weer eens en Marij tot snel. gr. Diny -
24 Juni 2016 - 19:47
Els:
Hoi Marij en Maria,
Bedankt voor de mooie verhalen, wij hebben mee kunnen genieten. Groet Harrie en Els.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
